اسکریپت و نقشه های تصویری(راهنمای html)

رویدادهای onmouseover، onclick و onmouseout که در دستور < A که مورد استفاده قرار گرفته اند، در دستور < AREA> نیز قابل استفاده اند. اما قابلیت انعطاف < AREA کمتر است و اغلب رابطهای وب از نقشه هایتصویری استفاده نمی کنند.

روش دیگر برای ایجاد پیوند
پیوندی که توسط دستور <A> ایجاد می شود چیزی راجع به ارتباط بین سند فعلی و شیئ که به ان مراجعه می شود مطرح نمی کند با استفاده از صفت TITLE می توان اطلاعاتی راجع به پیوند ارائه کرد، به طوری که بیننده صفحه وب ممکن است معنایی را برای پیوند در نظر بگیرد.متن یا تصویری که با عنوان پیوند در نظر گرفته شدممکن است اطلاعاتی راجع به آنچه که پس از انتخاب پیوند اتفاق می افتد، ارائه دهد. دستور LINK می تواند رابطه بین اشیایی را که به هم پیوند خورده اند، تعریف کند. مفهوم LINK این است که یک سند ممکن است رابطه های ازپیش تعریف شده ای داشته باشد که می توانند مشخص شوند، و بعضی از این رابطه ها ممکن است هنگام نمایش و چاپ صفحه توسط مرورگر مفید باشند.گرچه LINK یک دستور قدیمی است ولی خیلی از مرورگرها استفاده می کنند  ساده ترین شکل دستور

<LINK HREF="URL REL="relationship">

وضعیت صفت URL مشخص است، زیرا آن را در دستورات دیگر دیدید. صفت REL رابطه بین سند فعلی و سندی را که با آن ارتباط برقرار میشود، نامگذاری می کند. این صفت مقادیر مختلفی را می پذیرد که مهمترین مقدار آن STYLESHEET است که برای شیوه نامه های خارجی مورد استفاده قرار می گیرد. این صفت را در فصل بعدی
بهتر خواهید شناخت. متداولترین مرورگری که با دستور LINK کار می کند WEBTV است.

مشکلات مربوط به پیوند
یکی از بزرگترین مشکلات مربوط به پیوند اسناد از طریق دستورات <A> <AREA> یا <LINK>این است که پیوند قطع میشود. کاربران سایتها معمولاً با پیام خطای 404Not Found مواجه میشوند. بسیاری ازسایتها طول عمر کوتاهی دارند و بسیاری از آنها نیز آدرس خود را عوض می کنند. در صورتی که این حالتها اتفاق بیفتد، بهتر است کارگزاران وب پیامهایی را صادر کنند که به کاربران کمک کنند تا تصمیم درستی بگیرند. مثلاً اسمجدید خود را اعلان کنند یا محل جدید اطلاعات خود را اعلان نمایند.

مشکلات مربوط به URL ها
اولین مشکل URLها این است که به جای معنا، یک محل را تعریف میکنند. URLها مشخص می کنند که چیزهایی در وب وجود دارند و نمی گویند که آنها چه چیزهایی هستند.URL ها می گویند که یه کجا بروید ، نمیگویند که چه چیزی به دست می آورید. بعضی از مشکلات URL ها عبارت است از :

۱. URLها پایدار نیستند. اسناد جابجا می شوند، نام کارگزاران تغییر میکند، و اسناد ممکن است حذف شوندماهیت و ب این گونه است و مشاهده خطای 404Not Found متداول است. وقتی کاربران، با پیوند ناموفقی مواجه میشوند، نمیدانند که چه اتفاقی برای اسناد افتاده است و چگونه باید محل جدید را بیابند. آیا بهتر نیست ، در دستور که پیامی صادر شود و محلی دریافت اطلاعات جدید را اعلان نماید؟
2. ممکن اسن طولانی و گیج کننده باشند.کاربران معمولا باید آدرس ها را یادداشت کنند
آدرس زیر را به راحتی نمی توان حفظ کرد:

http://rayaneh.com/products/books/programs/pascal.htm

۳. URLها با تعیین محل به جای معنا، گلوگاه مصنوعی را در خدمات DNS ایجاد می کنند. به عنوان مثال، متن مشخصات 4 HTML یک سند مفیدی است و در وب سایت W3C دارای یک آدرس است. اما، آیا در جای دیگری از اینترنت وجود دارد؟ احتمالاً در جاهای دیگر موجود است، اما اگر کارگزار W3C غیرقابل دسترسی باشد یا صفات DNS در پیدا کردن میزبان با مشکل مواجه شود، چه اتفاقی میافتد؟ در این حالت، منبع قابل دستیابی نیست. URLها منبعی را برای اطلاعات مشخصی می کنند. به جای تلاشی برای یافتن سندی خاص کاربران سعی میکنند به محل خاصی بروند. کاربران به جای اینکه در مورد محل وجود اطلاعات صحبت کنند
باید در مورد معنای آنها حرف بزنند.

URL 3 URC. URN

بحث در مورد چگونگی سند به جای محل وجود سند، وقتی به چشم می آید که با سازماندهی اطلاعات در خارج از اینترنت آشنا باشید را برای مقدار اینترنت اشنا باشید. هیچ کسی راجع به این صحبت نمی کند که یک کتاب خاصی در چه کتابخانه ای یا در چه قفسه ای از سال بعدی آن کتابخانه وجود دارد. اطلاعات مربوط به یک کتاب عبارتند از: عنوان کتاب، مؤلف، و اطلاعات دیگری از این قبیل. شناسه منحصر بفردی داشته باشد (مثل شابک یا ISBN) که وقتی با سایر اطلاعات (مثل مؤلف، ناشر و تاریخ نشر) ترکیب میشود، دقیقاً همان کتاب را مشخص نماید. نظمی که در کتابخانه حاکم است در وب حاکم نیست.در وب افراد اسناد خودشان را به طوری که مناسب بدانند نامگذاری میکنند و دسته بندی آنها بسیار دشوار است. تنها چیز منحصر بفرد در مورد یک سند، URL آن است که مشخص می کند سند در کجا قرار دارد. هر سند ممکن است در جاهای مختلفی وجود داشته باشد. اگر محتویات سندی در یک عمل تغییر کند سرنوشت بقیه آنها چه خواهد شد ؟تحقیقات برای یافتن URL های مناسب ادامه دارد
مجموعه جدیدی از ایده های آدرس دهی، مثل URC ،URN و URL در حال شکل گرفتن هستند که می توانند بعضی از معایب وب را برطرف نمایند.
uRN. در این روش، به منبع موردنظر یک نام نمادی منحصر بفرد اختصاص می یابد (به جای آدرس منحصر بفرد) خدمات شبکه، همانند خدمات U RN ،DNS را به URL تفسیر میکنند تا به منبعی دست یابند. این تفسیر می تواند - برای انتخاب نزدیکترین کارگزار به کار گرفته شود تا سرعت تحویل اسناد بیشتر شود، یا در حالتی که کارگزاری وجود ندارد، به کارگزاران پشتیبان مراجعه کنند. فایده انتزاع حاصل از URNها با این تفسیر ساده روشن می شود.
برای درک بهتر ایدهٔ URNها، ایدهٔ نامهای دامنه ای مثل www.xyz.com را در نظر بگیرید. این اسامی به آدرس عددی IP مثل 192.102.294.3 ترجمه میشود. این تفسیر موجب میشود تا بتوان آدرس عددی ماشین یا محل را بدون مشکلات دستیابی تغییر داد. علاوه براین، آدرس عددی ماشین یا محل را بدون مشکلات دستیابی تغییر داد . علاوه بر این آدرس عددی برای کاربران مفهومی ندارد ولی نام دامنه بامعنا است. بدیهی است که انتزاعی که توسط DNS به وجود می آید، در وب قابل استفاده است. به جای تایپ URL که طولانی است، از URN استفاده میشود. یکی از مشکلات URN این است که ممکن است به درستی به URL ترجمه نشود و مشکل دیگر این است که URN همواره ساده نیست. به عنوان مثال یک URN به شکل booktitle ساده است و به شکل 4-518408-12-0:urnisbn ساده نیست.
URC. این روش، جفتی به شکل صفت /مقدار را مشخص میکند که بعضی از جنبه های منبع اطلاعات را تعریف می کند .شکل URC هنوز مورد بحث است ولی اغلب ایده های URC می کند. شکل ترکیبی از URL و URN و مجموعه ای از RCلاها، یک منبع اطلاعات را مشخص میکند. به عنوان مثال،
: ils urn://corpid:55127 می تواند یک منحصر به فرد مثل  "Big Company Corporate Summary" باشد. "Big Company Corporate Summary" ممکن است مجموعه ای از URC داشته باشد که ممکن است فایل، مؤلف، ناشر و غیره را مشخص کند. علاوه بر این، سند ممکن است محلی در وب داشته باشد، مثل:

http://www.bigcompany.com.about/corp.htm

URI. اطلاعاتی که برای مشخص کردن یک سند به کار میرود، URI نام دارد. معمولا URI و URL به جای یکدیگر به کار گرفته می شوند. اما تحقیقات در مورد علت نامگذاری URI همچنان ادامه دارد. فعلاً  
 URL متداول ترین روش برای مشخص کردن یک منبع است.

URL- شکلی جدید
با افزودن ایده های جدید به اینترنت، URLها شکلی جدیدی به خود میگیرد. به عنوان مثال، با افزوده شدن تلفن و تلویزیون به کامپیوترهاو اینترنت، الگوی آدرس دهی برای شماره تلفن و کانالهای تلویزیون ضروری است. WebTV، کنسولهای بازی ویدئو و مرورگرهای تلفن سلولی این موضوع را مطرح کردند که وب، کاربران را به ماورای کامپیوترهای شخصی و ایستگاههای کاری سوق میدهد. در این دستگاهها، URL کانال تلویزیون ممکن است به صورت tv://channel باشد که Channel یک نام الفبا عددی یا یک شماره کانال به صورت عددی باشد . URL تلفن ممکن است به صورت phone://phone-number باشد که phone-number شماره تلفن یا ارقام | دیگری (مثل کد کشور) را مشخص می کند , aمشخص میکند. به عنوان مثال، 2086-270-619-1+//:phone یک شماره تلفن را در آمریکا مشخص میکند. دستور ارسال فاکس نیز ممکن است به همین صورت مشخص شود، مثل

fax://phone-number

مقالات مرتبط به طراحی سایت :

تنظیم تصویر در صفحه وب (راهنمای html)
چند رسانه ای در وب ( راهنمای html)
خواص لیستها(راهنمای html)
خواص فاصله گذاری(راهنمای html)
خواص مرز کادرها (راهنمای html)
خواص شیوه نامه ها (راهنمای html)
شیوه نامه ها (راهنمای html)
اسکریپت و نقشه های تصویری(راهنمای html)
ایجاد نقشه تصویری کاربر(راهنمای html)
تصاویر و پیوند(راهنمای html)
قرار دادن تصویر در صفحه وب(راهنمای html)
پیوند در HTML (راهنمای جامع html)