شکل کلی دستورات و برنامه HTML
شکل کلی دستورات و برنامه HTML
دستورات HTML به مرورگر وب می‌گویند که صفحه وب چگونه ظاهر شود. هر دستور HTML دارای یک علامت شروع و یک علامت پایان است و در داخل علامتهای کوچکتر و بزرگتر (<>) قرار می‌گیرند
<tag>
…
</tag>
اما دستورات دیگری از HTML وجود دارند که علامت پایان ندارند. مثلاً دستور <HR> که یک خط افقی را رسم می‌کند (در ادامه شرح داده خواهد شد)، علامت پایان ندارد. یعنی دستور </HR> وجود ندارد.
همانطور که گفته شد، دستورات HTML ساختار رسمی دارند و در نتیجه HTML یک زبان ساخت‌یافته در طراحی سایت است. کمیته وب جهانی را (W3C) که در سایت http://www.w3.org قرار دارد، اولین سازمانی است که سعی کرد HTML را استاندارد کند. برای این کار، W3C باید تمام جنبه‌های فناوری HTML دقیقاً مشخص کند. یعنی عناصر (دستورات) این زبان باید کاملاً مشخص شوند. W3C زبان HTML را زبان علامت‌دار عمومی (SGML) استاندارد تعریف کرد. خلاصه اینکه، SGML زبانی است که برای تعریف زبانهای دیگر بکار می‌رود. برای این کار، ساختار اسناد را به شکل تعریف نوع سند (DTD) بیان می‌کند. این سند، نحوی را نشان می‌دهد که می‌تواند برای عناصر مورد استفاده قرار گیرد.
از یک DTD، یک قالب را می‌توان برای هر سند HTML به دست آورد. نسخه‌های گوناگونی از HTML فعلاً موجود است و مورد استفاده قرار می‌گیرد. با استفاده از DTD مشخص می‌کنید که از چه نسخه‌ای از HTML استفاده خواهید کرد. برای مشخص کردن نسخه خاصی از قابل HTML از آن استفاده می‌کنید، تمام فایلها باید از نشانگر <!DocType> استفاده کنند. اما، متأسفانه این نشانگر توسط اغلب مؤلفین HTML قابل درک نیست. اغلب مرورگرها نیز به آن توجهی ندارند.
هر برنامه HTML با یک دستور <HTML> شروع و به یک دستور </HTML> ختم می‌شود. هر برنامه شروع HTML شامل دو بخش است: بخش عنوان و بخش بدنه. بخش عنوان شامل اطلاعات مکمل در مورد سند ختم HTML است. مثلاً شامل عنوانی است که در نوار عنوان مرورگر ظاهر می‌شود. این بخش با <HEAD> و به سعی </HEAD> خاتمه می‌یابد. عنوان با دستور <TITLE> شروع و به دستور </TITLE> ختم می‌شود. همواره از این دستور برای درج عنوان در نوار عنوان مرورگر استفاده کنید.
اطلاعات موجود در بخش عنوان سند HTML، بسیار مهم است، زیرا محتوای این سند را توصیف می‌کند. بخش عنوان یک سند HTML، مثل صفحه اول یک کتاب است. اطلاعات موجود در بین </HEAD> و <HEAD> اطلاعاتی راجع‌به اطلاعات دیگر است که گاهی شبه اطلاعات نامیده می‌شود. این، یک جنبه مهم از اسناد HTML است. موتورهای جستجو مثل Lycos و HotBot از شبه اطلاعات برای شاخص‌بندی صفحات وب استفاده می‌کنند. علاوه بر شبه اطلاعات، عنصر <HEAD> می‌تواند حاوی اطلاعاتی راجع‌به طراح صفحه وب، شیوه‌نامه و توضیحات باشد.
بخش بدنه با <BODY> شروع و به </BODY> ختم می‌شود. این بخش شامل تمام دستوراتی است که صفحه را تولید می‌کنند. بنابراین، با توضیحاتی که ارائه شد، شکل کلی یک برنامه HTML مانند شکل 2-3 است.
توجه: در استفاده از دستورات HTML تفاوتی بین حروف کوچک و بزرگ نیست ولی به منظور سازگاری با نسخه‌های جدید XML، توصیه می‌شود که آنها را با حروف بزرگ تایپ کنید.
صفات دستورات HTML
بسیاری از دستورات HTML دارای صفاتی‌اند که چگونگی اجرای آنها را مشخص می‌کنند. به عنوان مثال برای تعیین عناوین در HTML از دستورات <H1> تا <H6> استفاده می‌شود. صفات این دستورات می‌توانند مشخص کنند که عناوین در کجای سطر چاپ شوند: وسط، سمت راست یا سمت چپ سطر. هر صفت دارای نام و مقدار است. مثلاً صفتی که موقعیت عنوان را در یک سطر مشخص می‌کند ALIGN نام دارد که مقادیر آن می‌تواند LEFT (چپ)، CENTER (وسط) و RIGHT (راست) باشد. البته، هدف این بخش، معرفی صفات دستورات نیست، بلکه صفات دستورات را هنگام معرفی دستورات HTML بررسی خواهیم کرد. با این توضیحات، مشخص شد که هر دستور HTML می‌تواند دارای صفاتی باشد.
مقالات مرتبط به طراحی سایت :
دستورات HTML
توضیحات در HTML
صفات عمومی دستورات HTML
شکل کلی دستورات و برنامه HTML
استفاده از تگ html
کد HTML