» مقالات تجارت الکترونیک » مقالات وب سایت » تاریخچه شگفت انگیز و رازگونه اینترنت و طراحی سایت و پایه گذاران آن

تاریخچه شگفت انگیز و رازگونه اینترنت و طراحی سایت و پایه گذاران آن

تاریخچه شگفت انگیز و رازگونه اینترنت و طراحی سایت و پایه گذاران آن

2865  تعداد بازدید  |  شنبه 3 مهر ماه 1389

تاریخچه شگفت انگیز و رازگونه اینترنت و طراحی وب سایت و پایه گذاران آن 

هنگامیکه Jeft Wilkins در حال ساماندهیکارهای خود در Compuserve بود، موسس یک شرکت در ویرجینیا با نام William F. von Meister در حال سنجش حرکت تجاری بعدی خود بود. Meister 36 ساله به تازگی ازسمت خود بعنوان CEO یک شرکت نوپا در حوزه High-Tech بانام TDX(شرکتی که خود او دو سال پیش از آن تاسیس کرد بود) بر کنار شدهبود.

این حادثه برای William F. von Meister که بطور حیرت آوری یک مدیر بی عرضه بود، یک تجربه جدید به حسابنمی آمد. تجربیات تجاری او کاملاً سوال برانگیز بودند و حتی در بعضی از موارد دردادگاه مورد بررسی قرار گرفته بودند. او 9 شرکت را در طول ده سال راه اندازی کرداما بلندترین مدتی که به کار خود با یکی از آنها ادامه داد، 2سال بود. او از اکثراین شرکتها اخراج شده بود. اعتبار او در چنان شرایط نامناسبی قرار داشت که مردم درغیابش او را " von Meister " می نامیدند.

اما او ایده های خوبی داشت که یکی از آنهابه سرویس " MailgramWestern Union " تبدیل گردید. او همچنین در یافتنحامیانی برای ایده های خود مهارت داشت.  von Meister به حدی در فروش ایدههای خود تبحر داشت که در آگهی فوت او در سال 1995 در Washinton Technology چاپ شد، به نقل ازیکی از حامیان سابقش آمده بود که von Meisterمی توانست از جمع مردگان هم پول فراهمکند".

او که در یک خانواده ثروتمند مرتبط باخانواده سلطنتی رشد کرده بود، احتمالاً احساس می کرد که شایستگی  یک زندگی خوب را دارد. او مطمئناً به این نوع زندگیخو گرفته بود. پدرش، پسرخوانده ویلهم دوم قیصر اطریشی بود. William F. von Meister که یک شهروند مهاجر آمریکایی به حساب می آمد، یک تاجر موفق بود.او عملیات حمل و نقل زیپلن آلمان را در آمریکا رهبری می کرد، شرکتی که مسئولیتسفرهای زیپلن هیندنبورگ را تا زمان فاجعه هوائی 1937(رویدادی که یک شهرت ناخواسته15 دقیقه ای بعنوان سخنگوی DZR را در اختیار او قرارداد) بر عهده داشت.

Billy von Meister و برادر و خواهرش کهدر Far Hills نیوجرسی رشد می کردند، از یک دوران ممتاز لذت می بردند. آنها دریک عمارت بزرگ زندگی می کردند: یک خانه با 15 اتاق و 6 حمام در زمینی به مساحت بیشاز 113هزار متر مربع که Blue Chimmes نامیده می شد. بچهها در مدارس شبانه روزی به تحصیل پرداختند.

Billy پس از دبیرستان بهیک مدرسه مذهبی سوئیسی رفت و سپس در مدرسه سرویس خارجی دانشگاه جورج تاون نامنویسینمود. با اینحال، اوبه سرعت از این برنامه خسته شد. Billy که از نظر مالی توسطپدرش پشتیبانی می شد، به سمت مسابقات و خرید و فروش ماشینهای مسابقه ای نامتعارفگرایش پیدا کرد و گهگاه برای گذراندن چند دوره به جورج تاون بر می گشت. 5 سالبرنامه متناوب از مدرسه و مسابقات هیچ سودی برای او نداشت اما توانست یک اخطار جدیرا از سوی پدرش دریافت نماید: کالج را تمام کن و سپس یک شغل را در پیش بگیر. بهاین ترتیب، von Meisterدر سن 25 سالگی بطور تمام وقت به دانشکدهبازگشت و این بار بعد از 18 ماه مدرک MBA را از American University دریافت کرد.

تحصیلات او به پایان رسیده بود اما Bill von Meister به جستجوی شغلنپرداخت. مرد جوان با سرمشق قرار دادن پدرش تصور می کرد که باید کار خود را بعنوانیک رئیس آغاز نماید. به همین دلیل و با دنبال کردن یک علاقه شخصی، او یک فعالیت درحوزه توزیع نوشابه را اغاز کرد که خودش آن را "Spirits of America " می نامید.

این تجارت با توجه به سرعت مصرف نوشابه درحوزه D.C نسبتاً  امید بخش به نظرمی رسید.اما پس از آنکه فعالیت تجاری او آغاز شد، مدت زیادی ادامه پیدا نکرد.همانند بسیاری از کار آفرینان دیگر، چالشها و هیجان راه اندازی یک فعالیت تجاری ازنقطه صفر برای او بیشتر از اداره یک تجارت موفق لذتبخش بودند.

فعالیت Von Meister در حوزه توزیعنوشابه کمتر از یکسال طول کشید. فعالیت بعدی او، معرفی خودش بعنوان یک "مشاور تجاری " بود. او کارتهایی را چاپ کرده و آنها را به هر فردی که ملاقاتمی کرد، می داد. ترکیبی از ارتباطات خانوادگی، سماجت و خوش شانسی باعث شد که او یکشغل مشاوره در LittonBionetics را بدست آورد. او در آنجا به کامپیوتری شدنسوابق حیوانات آزمایشی که در یک برنامه تحقیقات سرطان مورد استفاده قرار می گرفتندکمک می کرد.

Von Meister که اطلاعات اندکیدرباره اصول کارهای قابل انجام با کامپیوترها داشت، در ادامه کار خود به سرعت مطالبزیادی را آموخت و تا حدود زیادی تحت تاثیر جذابیت در حال رشد " ماشینهایمتفکر" قرار گرفت. با همکاری پرسنل موجود او توانست یک برنامه موفق ثبتسوابق  را توسعه دهد اما بعداً علاقه خودرا به این شغل از دست داد. حالا زمان آن فرا رسیده بود که به سراغ شغل دیگری برود.

در سال 1974، او به یک سمت مشاوره ایدیگر(این بار در WesternUnion) دست یافت. او در آنجا دانشی که در Bionetics بدست آورده بود رابرای ایجاد یک سیستم کامپیوتری صدور صورتحساب بکار گرفت.

پس از گذش چند ماه از همکاری Von Meisterبا Western Union، او متوجه شد کهشرکت در حال دور ریختن حجم بزرگی از تجهیزات الکترونیکی مبتنی بر لامپ خلاء است کهارزش بازیافتی بسیار بالایی داشتند. هنگامیکه هیچ پیشنهادی برای مناقصه اینتجهیزات  ارائه نشد، Von Meister یک پیشنهاد 750دلاری را ارائه کرد. او برنده شد و ترتیبی داد تا تجهیزات به خارج منتقل شده وتوسط یک دلال مواد اسقاطی به فروش برسند. این دلال، اتصالات طلایی و سایر موادارزشمند را از محموله Von Meister بازیافت نموده وانها را به فروش رساند. آنها سود بدست آمده را با یکدیگر تقسیم کردند. در اینمعامله، VonMeister سودی معادل 250000 دلار را بدست آورد، بدونآنکه مجبور باشد خودش چیزی را جابجا کرده و یا بفروشد.

اما این تنها آغاز چیزی بود که او ازهمکاری خود با WesternUnion بدست آورد. Von Meister در مدت همکاری خودبا این شرکت، دانش خود در مورد نرم افزارهای کاربردی کامپیوتری را با کمک کارکنان western Union گسترش داد. در عینحال،  کار با سیستمهای تلکس به حدی برای Von Meister الهام بخش بود کهسیستمی را برای افزایش سرعت پست تجاری مطرح کرد که در آن ، یک نامه می توانست باتلکس به نزدیک ترین شهر مقصد خود ارسال شده، سپس چاپ گردیده و برای تحویل در روزبعد ارسال شود.

Von Meister یک طرح تجاری راآماده نمود که مراکز تماس را اضافه می کرد. از طریق مراکز تماس، مشتریان میتوانستند تماس تلفنی برقرار نموده و نامه ها را برای ارسال و انتقال در سراسر کشوردیکته کنند. اما WesternUnion هیچ علاقه ای به چیزی فراتر از سیستمهای انتقالداده موجود خود نداشت. بنابراین Von Meister به کار بر روی ایدههای خود تا زمانیکه یک پشتیبان مالی پیدا کند، ادامه داد. پس از یافتن یک حامیمالی بود که او WesternUnion را ترک کرد.

او مفهوم عملیات خود را تحت عنوان " Telepost " برای حامیمالی (Xonics Inc) معرفی کرد. این نام قبلاً توسط دفتر پست کانادا برای یک سرویسترکیبی نامه –تلگراف مورد استفاده قرار گرفته بود، اما Von Meister می توانست آن رابعنوان یک نام تجاری در ایالات متحده ثبت نماید.

Telepost به اندازه کافی موفقبود تا توجه WesternUnion را به سمت خود جلب نماید . این غول مخابراتینهایتاً شرکت مذکور را خریداری کرد. بااینحال ،Xonics قبلاً Von Meister را بخاطر بی توجهیبه فعالیتهای تجاری شرکت و همچنین مخارج بالای او اخراج کرده بود. Telepost رفت تا به سرویس Mailgram شرکت Western Union نیز(پس از یک مشاجرهقانونی) 2/1میلیون دلار را بخاطر فروش سهم خود دریافت کرد.

دلیل بی توجهی Von Meister به Telepost این بود که بر روییک تجارت جدید (این بار با Bernard Ryder، دوست مهندسش از Western Union) کار می کرد. Ryder فرمولی را برایآنالیز و کنترل مسیر ارتباطات تلفنی حجیم ابداع کرده بود، بصورتی که همیشه ازارزانترین مسیرهای بهینه استفاده شود. این دو نفر یک سیستم کامپیوتری را برایپیاده سازی ایده Ryder توسعه دادند و پس از کسب یک حق امتیاز، Von Meister شرکتی را با نام TDX Systems , Inc. تاسیس کرد تا برروی آن تمرکز نماید. سه حرف ابتدایی TDX هیچ مفهومی نداشتند، در واقع این ترکیبی بود کهVon Meister فکر می کرد بیانآنها احساس جذابی دارد. آنها محصول خود را Telemax نامیدند.

TDX خیلی زود به نقطه ایرسید که برای رشد بیشتر به تزریق سرمایه انبوه نیاز داشت. Von Meister به جستجوی حامیانمالی پرداخت و آنها را د رقالب یک شرکت انگلیسی یعنی Cable & Wireless یافت.

متقاعد نمودن این شرکت درباره اینکه TDX Systems یک فرصت خوب به حسابمی آید، برای VonMeister بسیار آسان بود. Cable & Wireless به دنبال راهی برایورود به بازار پر سود تلفن تجاری در آمریکای شمالی بود و TDX بلیط مناسبی برایاین هدف به حساب می آمد. Cable & Wireless قرار داد خود با TDX را در سال 1975منعقد کرد.

TDX محصول Telemax خود را به مشتریانحقوقی با فعالیتهای کشوری و صورتحسابهای سنگین تماس های راه دور نظیر Manufacturers Hanover و رستوران ها و هتل های زنجیره ای Marriott ارائه کرد.

آنچه که پس از راه اندازی و فعال شدن Telemax توسط Von Meister اتفاق افتاد کاملاقابل پیش بینی بود: او علاقه خود را به این فعالیت از دست داد زیرا ایده های جدیدیتوجهش را جلب کرده بودند. در واقع، حتی سالیانه 70000دلار را از راه TDX بدست می آورد، امادر عین حال سه فعالیت تجاری را در کنار آن توسعه می داد. یکی از این موارد یکمشارکت مبتنی بر TDX بود اما دو مورد دیگر، فعالیتهای تجاری کاملاً خصوصی به حساب میآمدند.

در بخش خصوصی Von Meister و یک شریک مشغولبرنامه ریزی برای افتتاح یک رستوران بودند که قرار بود با نام McLean Lunch and Radiator Shop شناخته شود. این مجموعه به یک سیستم تلفن کنار میز مجهز بودند کهمشتریان می توانستند از آن برای برقراری تماسهای تلفنی رایگان به هر نقطه کشوراستفاده نمایند: یک تماس برای هر مشتری.

در ساختاری که باعث افزایش بدنامی Von Meister در زمینه توسعهتجارت در وقت متعلق به کارفرمایانش گردید، تماسهای گرفته شده از این رستوران توسطروتینگ خود TDX اداره می شدند. شاید TSX نشانه هایی از سود را در تبلیغ نه چندان رایگانخود به مشتریان رستوران مشاهده کرده بود.

فعالیت بعدی Von Meister، یک دگردیسی ازسوابق او در حوزه ترکیب کامپیوترها و تجهیزات مخابراتی بود.او با دو مهندس بهنامهای MichaelHills و Clay Durret همکاری می کرد، یکشبکه اطلاعاتی را بر اساس داده های دیجیتال " Piggybaking " بر روی یکبخش رادیویی FM ابداع نمود که از یک باند فرعی استفاده می کرد. این نوع استفادهدر سال 1978 توسط FCC قانونی شده بود و از همان بخش از بخشهای FM که برای سرویس Muzik مورد استفاده قرارمی گرفت، بهره گیری می کرد.

سیستم مذکور که Von Meister آن را Infocast نامیده بود، میتوانست داده ها را تا محدوده برد یک پخش FM(تقریبا ً120کیلومتر)مخابره نماید. یک گیرنده  " Black Box " ، وظیفهکدگشایی پخش و نمایش اطلاعات بر روی صفحه نمایش یک ترمینال کامپیوتری را برعهدهداشت.

Von Meister در رویای سیستمی بودکه می توانست اخبار، اطلاعات ، هواشناسی، قیمتهای بازار بورس و نتایج مسابقاتورزشی را از یک مکان مرکزی مخابره نماید تا با خطوط تلفن و PSNهای کنترل شونده توسط کامپیوتر به ایستگاه های FM سراسر کشور رلهگردد. خانه ها می توانستند با گیرنده هایی که از شرکت اجاره می کردند، به این پخشداده ها دسترسی پیدا کنند. Von Meister همچنین در نظر داشتتا امکان ارسال داده ها و حتی تبادل پیامها را نیز برای ایم مشتریان فراهم نماید.

این ابتکار از نظر مفهومی معادل اینترنتعمومی بصورت بی سیم بود، اما مدتها جلوتر از تحقق واقعی آن. Infocast باید در ابتدا با یکمقیاس بسیار کوچکتر راه اندازی می شد. Von Meister طرحی مشابه طرحتجاری یک شرکت رقیب را برای فروش سیستم به موسسات بزرگتر آماده کرد که به انتقالسریع داده ها در محلهای دور افتاده ای قرار داشتند.

پس از استقرار Infocast این ابتکار یک مبنایتکنولوژیکی و بخشی از سرمایه گذاری ابتدایی را برای شبکه بی سیم مصرفی فراهم کرد. Von Meister به نشریه Business گفته بود یک شبکه از50 ایستگاه رادیویی FM در سراسر کشور که توسط سیستمهایکامپیوتری کنترل شوند، می توانند به بیش از 90درصد از بنگاه های تجاری در ایالاتمتحده دسترسی داشته باشند. یک پیام از کاربری بر روی چنین سیستمی  می توانست به یک گیرنده مشخص هدایت گردیده و یابه صدهاگیرنده کپی شود.

Von Meister حق امتیاز ایده خودرا دریافت کرد و شرکتی با نام DBC Digital Broadcast Corporation را برای تولید وبازاریابی Infocast تشکیل داد. او منابعی را برای ترمینال ها و گیرنده ها آماده کرد وسپس دفاتر و پرسنل فنی را در ساختمانی در Old Springhouse Road مستقر نمود. یکنیروی فروش کوچک، کار بازاریابی Infocast در میان موسسات و شرکتهارا بر عهده داشتند و در نوامبر سال 1977 WGMS-FM در واشنگتنآزمایشهای on-Air را با سخت افزار Infocast آغاز نمود. در مدت کوتاهی، ایستگاههای FM در نیویورک، دالاس و آتلانتا نیز داده های Infocast را حمل می کردند.

در حالیکه سیستم فعال شده و به مشتریان Online خود سرویس می داد، Von Meister بیش از پیش بافعالیتهای TDX فاصله گرفت و تلاش کرد تا Infocast را به محدوده ایفراتر از حوزه تجاری گسترش دهد.

Von Meister تلاش نمی کرد تاارتباط خود با DBC را از Cable & Wireless مخفی نماید. اوآزادانه درباره عملیات این شرکت با روزنامه ها صحبت می کرد و برای انجام سخنرانیهاو معرفی سرویس به مشتریان احتمالی به مسافرت می پرداخت.

بطور قابل پیش بینی مخارج Von Meister و بی توجهی او نسبتبه TDX خیلی زود برایش مشکل ساز شد. TDX یک زیان 5/4میلیوندلاری را در سال 1977 نشان داد وVon Meister در اوایل سال 1978توسط Cable & Wireless اخراج گردید. او در هنگام خروج، 700000دلار را نیز به همراه برد. TDX تا سال 1981 بهوضعیت سوددهی برنگشت.

Von Meister دیگر از TDX حقوق دریافت نمی کردو با وجود آنکه BDC همچنان می توانست به حیات خود ادامه دهد، اما خیلی زود به پول نقداحتیاج پیدا می کرد. این شرکت که هنوز در مرحله راه اندازی بود، نمی توانست پولکافی برای پرداخت دستمزد CEO خود تولید نماید. در نتیجه، شرایط مالی شخصی Von Meister به سمت یک جریانمنفی گرایش پیدا کرد.

با استفاده از تماس هایش، او توانست یکحامی مالی را تنها در مدت چند هفته پیدا کند. نسخه 19 آوریل 1978 وال استریتژورنال اعلام کرد که Consolidated Industries of America در نظر دارد تا نیمیاز سهام شرکت او را به مبلغ 5 میلیون دلار دیگر را در سرمایه گذاری بلند مدت خودبه این رقم اضافه کند. Von Meister یکبار دیگر در صدریک شرکت در حال رشد قرار گرفت. خانه 275000دلاریو پورشه توربوی او در امنیت قرارداشتند.از سوی دیگر حجم بالایی از مشتریان با Infocast قرارداد می بستند کهدر میان آنها می توان به Lucky Stores اشاره کرد، یکحواربارفروشی زنجیره ای با 1500فروشگاه در سراسر ایالات متحده. این شرکت بااستفاده از Infocast برای ارسال تغییرات قیمت و سایر داده ها از دفاتر مرکزی خود درکالیفرنیا به فروشگاه ها در مریلند و ویرجینیا، تنها 10درصد هزینه ای را صرف میکرد که باید برای مخابرات متعارف می پرداختند.