پروتکل های وب

پروتکل FTP که قدیمی‌تر از HTTP است، فایل را به کارگزار می‌فرستد و یا از کارگزار دریافت می‌کند. فایلهایی را ارسال می‌کند که باید ذخیره شوند (نه اینکه فوراً نمایش داده شوند). مرورگر ممکن است فایلها را فوراً نمایش دهد.(آموزش html)

پروتکل FTP

پروتکل FTP که قدیمی‌تر از HTTP است، فایل را به کارگزار می‌فرستد و یا از کارگزار دریافت می‌کند. فایلهایی را ارسال می‌کند که باید ذخیره شوند (نه اینکه فوراً نمایش داده شوند). مرورگر ممکن است فایلها را فوراً نمایش دهد. امروزه FTP متداولترین پروتکل برای برداشت فایلهای بزرگ از کارگزار است.

فرمول:ftp://server:port/directory/file                                                                             

مثال:ftp://ftp.rayaneh.com:9978/info/test.exe                                                             

  ساده‌ترین شکل URL

 پروتکل FTP، یک کارگزار و دایرکتوریها را مشخص می‌کند، مثل ftp://ftp.rayaneh.com. بطور کلی، URLهای FTP با استفاده از نام دایرکتوری و نام فایل، به یک فایل مراجعه می‌کنند. مانند فرمول زیر:

فرمول:ftp://server/directory path/file                                                                            

مثال:ftp://ftp.rayaneh.com/info/test.rxr                                                                       

URL پروتکل FTP می‌تواند نام و کلمه رمز حساب کاربر را تعیین کند. در این صورت، قبل از اعلان کارگزار قرار می‌گیرد. 

فرمول:                            ftp://user:password@server/directory/file                             

مثال:ftp://jghomi:harmony@ftp.rayaneh.com/products/list                                     

این فرمول، کلمه رمز را در URL نشان می‌دهد. قرار دادن کلمه رمز در اسناد عمومی مثل فایل HTML خطرناک است، زیرا به راحتی قابل ملاحظه است. فقط کلمات رمز عمومی را باید در URL قرار داد. علاوه بر این، اگر کلمه رمز در URL ذکر نشود، درخواست می‌گردد. 

پروتکل FTP فرض می‌کند که فایل برداشت‌شده حاوی اطلاعات دودویی است. با افزودن کاراکتر تعیین نوع در URL مربوط به پروتکل FTP، می‌توانید نوع فایل را مشخص کنید:

حرف a نشان می‌دهد که فایل با کد اسکی است.

حرف i (حالت فرضی) نشان می‌دهد که فایل بصورت تصویر یا دودویی است.

حرف d موجب می‌شود که URL به جای فایل، دایرکتوری را انتقال دهد.

فرمول:                               ftp://server/directory/file  ;  type=code                                

مثال:                                    ftp://ftp.rayaneh.com/products  ;  type=d                     

در واقع، از کاراکترهای نوع، کمتر استفاده می‌شود، زیرا فرمت دودویی، فرمت مناسبی است و کاربران معمولاً در انتقال آن مشکل ندارند.

گوفر

سیستم گوفر، اولین تکنولوژی مبتنی بر سند در اینترنت است و در اوایل دهه 1990 عرضه شد. گوفر تقریباً جای خود را به گوفر داده است. اما ممکن است بخواهید صفحات وب را با URL گوفر پیوند دهید. URL گوفر از فرمول مشابه با سایر پروتکلها برای مشخص کردن آدرس پورت اختیاری استفاده می‌کند. اما در مقایسه با HTTP یا FTP، URLهای گوفر، منابع موجود در کارگزار را با روشهای متفاوتی مشخص می‌کنند. با یک کد یک رقمی مشخص می‌شوند که نوع منبع را مشخص می‌کند و کد فرضی، یک است. بعد از کد یک رقمی، رشته انتخابگر وجود دارد که مشابه دایرکتوری و فایل در مسیر URLها
است. جدول 4-4 کدهای منابع را نشان می‌دهد.

فرمول:                gopher://server:port/type + directory path/file                                

مثال:                             gopher://gopher.rayaneh.com/4mac/test.hex                     

mailto

پروتکل mailto، منابع اینترنت را پیدا و بازیابی نمی‌کند، بلکه پنجره‌ای را برای ارسال پیام به آدرس کاربر باز می‌کند:

فرمول:                mailto://user@server                                                                             

مثال:                             mailto:president@whitehouse.gov                                         

news

URL مرورگر news موجب می‌شود تا کاربر به گروههای خبری یوزنت دسترسی داشته باشد. URL مربوط به news به دو روش تعیین می‌شود که هرکدام محدودیتهای خاص خودشان را دارند:

درخواست گروه خبری معین. در این روش، URL مشخص می‌کند که کدام کارگزار اخبار، تقاضا را برآورده می‌کند. آدرس کارگزار اخبار پیش‌فرض، به عنوان مرورگر وب منظور می‌شود. اگر گروه خبری مورد تقاضا، در کارگزار اخبار پیش‌فرض موجود نباشد، پیدا نخواهد شد.

فرمول:                news:newsgroup                                                                                      

مثال:                             news:alt.get-rich-quick                                                              

درخواست پیامی در کارگزار اخبار خاص، با استفاده از شناسه پیام خاص کارگزار، مثل 13c65a7a. چون پیامها معمولاً زمان انقضا دارند، این روش، ارزش محدودی دارد. علاوه بر این، شنایه پیام از کارگزاری به کارگزار دیگر فرق می‌کند و در نتیجه، به راحتی قابل انتقال نیست.

فرمول:                news:message@server                                                                           

مثال:                             1365a7a@news.rayaneh.com                                                  

NNTP

پروتکل انتقال اخبار شبکه، موجب می‌شود تا بتوان به موضوعات یوزنت دست یافت. استفاده از پورت نیز در این URL امکان‌پذیر است (شماره پورت پیش‌فرض، 118 است):

فرمول:                nntp://server:port/newsgroup/article-number                                 

مثال:                        nntp://news.rayaneh.com/alt.ger-rich-quick/118                     

تلنِت

پروتکل تلنت به کاربر اجازه می‌دهد تا در کامپیوتر میزبان راه دور، پنجره محاوره‌ای را باز کند. ساده‌ترین شکل URL تلنت، شامل کامپیوتر راه دور است. پس از اتصال، نام کاربر و کلمه رمز درخواست می‌شود.

فرمول:                telnet://server                                                                                          

مثال:                             telnet://host.rayaneh.com                                                       

کلمه رمز را می‌توان در URL تلنت قرار دارد، ولی باید مواظب بود که کلمات رمز به راحتی در اختیار دیگران قرار خواهد گرفت. بنابراین از کلمات رمز عمومی استفاده کنید.

فرمول:                telnet://user:password@server                                                            

مثال:                             telnet://jghomi:harmony@host.rayaneh.com                      

URLهای تلنت می‌توانند از شماره پورت نیز استفاده کنند:

فرمول:                telnet://server:port                                                                                 

مثال:                             telnet://host.rayaneh.com:94                                                  

سایر پروتکلها

علاوه بر پروتکلهای ذکرشده، از بسیاری از پروتکلهای دیگر می‌توان استفاده کرد. ولی مرورگرها ممکن است از آنها پشتیبانی نکنند. برای کسب اطلاع از سایر پروتکلها به دو سایت زیر مراجعه کنید:

http://www.w3.org/pub/WWW/addressing/schemes

http://www.ics.uci.edu/pub/ietf/uri/

URLهای نسبی

تاکنون در مورد شکلهای خاصی از URLها بحث کردیم که URL مطلق نامیده می‌شوند. URLهای مطلق شامل پروتکل، میزبان، دایرکتوری و نام فایل است. چون تهیه این جزئیات، می‌تواند دشوار و غیرضروری باشد، از شکل خلاصه از URL به نام URL نسبی استفاده می‌شود. در این URLها، بخشهای مختلف آدرس، یعنی سایت، دایرکتوری و پروتکل، توسط URL سند فعلی یا دستور <BASE> مشخص می‌شود. بهترین روش برای توصیف ایده URL نسبی، ارائه یک مثال است.

اگر آدرس وب‌سایتی www.rayaneh.com باشد، کاربر می‌تواند از طریق http://www.rayaneh.com/ به این سایت دست یابد. در داخل سایت، لازم نیست آدرس کامل سایت ذکر شود. مسیر کامل صفحه اصلی می‌تواند به صورت http://www.rayaneh.com/staff.html باشد. پروتکل، آدرس و نام دایرکتوری قابل استنتاج است و در نتیجه فقط به آدرس staff.html نیاز است. این الگوی نسبی کار می‌کند، زیرا http://www.rayaneh.com مبنای تمام پیوندهای بعدی است، لذا می‌توان از نشانه‌گذاریمیانبر استفاده کرد. نشانه‌گذاری نسبی می‌تواند برای نام فایل و دایرکتوری استفاده شود (مثالهای جدول 5-4 را ببینید).

وقتی در وب‌سایت از URL نسبی استفاده شود، سایت، قابل جابجایی خواهد بود. بدون ذکر نام کارگزار در هر پیوند، می‌توانید وب‌سایتی در یک کارگزار ایجاد کنید و به کارگزار دیگر ببرید. اگر از URL مطلق استفاده کنید، هنگام تغییر نام کارگزار یا انتقال فایل به سایت دیگر، تمام پیوندها باید عوض شوند.

استفاده از URL نسبی دارای یک عیب بالقوه است: اگر برای چیزهایی مثل تصاویر، از دایرکتوریهای مرکزی استفاده شود، ممکن است مشکل پیش بیاید. URL تصاویر ممکن است بصورت …/…/images/arm.gif باشد. یک راه حل، استفاده از دستور <BASE> است. راه حل دیگر، استفاده از پیوندهای نمادی در کارگزار وب، برای ارجاع به یک کپی از فایل (از چندین محل) است. اما چون بحث این کتاب در مورد HTML است، از راه حل <BASE> استفاده می‌کنیم. 

دستور <BASE> مبنایی را برای تمام URLهای موجود در یک سند مشخص می‌کند. برای این منظور، صفت HREF این دستور را برابر با URL قرار می‌دهیم. در نتیجه، سایر ارجاعهای نسبی، از آن به عنوان URL مبنا استفاده می‌کنند. به عنوان مثال، <BASE HREF = "http://www.rayaneh.com/"> موجب می‌شود تا تمام مراجعات به URL مقصد که از پیشوند http://www.rayaneh.com/ استفاده نمی‌کنند، از آن به عنوان URL مبنا بهره‌برداری می‌کنند. دستور <BASE> فقط یک بار و در بخش <HEAD> در سند HTML قرار می‌گیرد.

 

 

 

فرمول ایجاد URL

مفهوم آدرسها و پیوندها

دستورات HTML

تغییر فونت متن

توضیحات در HTML

مشاهده تمامی مقالات